مدیریت فرهنگ و مدیریت منابع از علامه طایفی
از : دانشمند علامه موسی الرضا طایفی اردبیلی
مدیریت فرهنگ می تواند با دقت نظرهای مناسب و شناخت و احاطه یابی به منابع مورد نیاز، علم بهره مندی مناسب از آن را با فهم و آنالیز دقیق از ظرفیت های موجود در جامعه به دست آورد و با اشرافی که به موضوع بهره وری بهینه و مدیریت منابع و امکانات پیدا می کند، منابع را به نحوی مورد استفاده قرار می دهد که جامعه بیشترین و بهترین انتفاع را از مدیریت منابع برد، ضروری است که در مدیریت منابع به منابع و امکانات در حوزه های موجود و ممکن در حدّهای محقّق یافته و مفروض دقت نظر داشته باشد.
مدیریت مناسب منابع که شامل منابع مادی و غیر مادی می شود، می تواند توسعه ی مناسب در عرصه های مختلف بهره بردارانه برای مدیریت فرهنگ فراهم آورد. لازم به ذکر است که مدیریت مناسب منابع یکی از عوامل بسیار تأثیر گذار در ایجاد اقتصادِ فرهنگ به صورت کارآمد و قابل اعتنا و اتکاست. مدیریت منابع موجود تمام منابع مادی و غیرمادی را شامل می شود که قابلیت های بهره برداری از آن در اندازه های مختلف و به صورت قابل فهم در جامعه تعیین شده باشد. تمامی سرمایه های مختلف قابل دسترسی یا دسترس را می توان در ساحت های مختلف تعریفی آن مدیریت منابع و امکانات موجود نامید.
مدیریت منابع ممکن، ظرفیت ها و امکانات دارای قابلیت تعریف برای دسترسی است که برای استفاده و احاطه از آن ها ضمن انواع توجیهات جدید بهره برداری و استفاده؛ بایستی تعاریف معیّن عملیاتی دارای مفروضات نوین طراحی ساختی بهره بردارانه شکل پذیرد.
حدهای احاطه و بهره بردارانه ی محقّق یا تحقق یافته، حدهایی از ظرفیت های موجود و یا ممکن است که دسترسی به آن ها در جامعه صورت های پذیرفته ی بهره برداری را به خود می بیند و جامعه در نوع و چگونگی عمل به این حدود شناختی عام یا تخصصی که ملموس است دارد.
حدهای احاطه و بهره برداری مفروض حدهایی از ظرفیت های موجود ممکن است که برای دسترسی و بهره برداری از آن ها باید الگوها و روش های جدید بهره بردارانه با دقت در ویژگی های جامعه، ویژگی های تعاملات و ویژگی های رفتارهای منتظر در حوزه ی اقتصادِ فرهنگ، ترسیم، تعریف، تبیین و پس از گذراندن فهم سازی، اعمال شود. به عبارتی می توان گفت که حدهای محقق بهره برداری از منابع با حدّهای مفروض در فهم جامعه از چرایی، چند و چونی، سطح و میزان عمل بهره برداری و ماهیت امکانِ شدن و عمل به آن برای همراهی های لازم و تأییدهای بهره بردارانه است.
مدیریت منابع در حوزه ی فرهنگ که بخش اعظم آن را مدیریت امور فرهنگی و یا سازمان های اداری تعامل مستقیم و اثر گذارانه بر مدیریت فرهنگ به عهده دارند، منابع و مدیریت آن در جوامع علیرغم اشتراک در حوزه ی نظری مدیریت منابع در فعلیت با روش های متفاوت، دارای تحدید حدودهایی است که می توان از عوامل آن به موارد پی نوشت اشاره کرد:
1- عواملی که صورت های مادی و غیر مادی را باظرفیت های گوناگون در جوامع تعریف می کنند. یعنی میزان دسترسی جوامع و مدیریت های فرهنگ ها را به صورت های مادی و غیرمادی کم و زیاد، ممکن و یا ناممکن می سازند که از مهمترین آن ها می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1-1 عوامل ارزشی دستیابی
2-1 عوامل فهمی برآمده از دانسته های معیّن علمی
3-1 سطح تخصص و دانسته های مدیریت فرهنگ
4-1 عوامل برآمده از دستورات و مفاد قانونی
5-1 عوامل برآمده از انواع حاکمیت های سیاسی- اجتماعی بنا به ساخت
6-1 عوامل اجباری محیطی
7-1 عوامل اجباری تعاملاتی در صورت های کلی موجود در جامعه
2- عواملی که امکان موجودیت صورت های مادی و غیر مادی منابع قابل احاطه و بهره برداری را تعیین می کند.
1-2 میزان داشته های جامعه در حدود عینی
2-2 میزان داشته های جامعه در محدوده ی فرهنگ ها
3-2 میزان روابط اجتماعی و چگونگی آن
4-2 پذیرش های موجود از شکل و نوع منابع مادی و غیر مادی در سطوح جامعه
5-2 عوامل اجباری اجتماعی
لازم به ذکر است که شناخت این عوامل می توان ضمن ایجاد توجیهات لازم وضروری در جامعه نسبت به منابع که امکان استفاده از منابع را به دست می دهد، مدیریت فرهنگ را در مدیریت مناسب منابع برای بهره برداری یاری رساند.
انجمن جهانی جامعه شناسی نوین (ISMA) International Sociological Modern Association