بانک مقالات

دانش، شیوه ای برای شناخت جهان و زاویه و الگویی از تفکر است که از همان نخستین سال های زندگی شکل می گیرد. از این رو، مشارکت والدین در آموزش علوم به کودکان اهمیت زیادی دارد. خانواده هایی که با هم در جهان کاوش می کنند، متفکران علمی و دانش آموزان عالی و مطلوب پرورش می دهند.
مهارت های علوم را آموزش دهید
والدین با پرسیدن پرسش های نامحدود و صرف وقت می توانند شوق آموختن را در فرزندانشان تقویت کنند.
1) مشاهده: از فرزندان خود بخواهید به جزئیات چیزها دقت کنند.
* «در شبکه تار عنکبوت چه شکل هایی می بینی؟»
* « سطح این دو قطعه سنگ را لمس کن. آیا تفاوتی حس می کنی؟»
2) طبقه بندی: از فرزندانتان بخواهید چیزها را براساس خصوصیاتشان دسته بندی کنند.
* «بیا جوراب ها را براساس رنگشان طبقه بندی کنیم.»
* «فکر می کنی بهتر است اسباب بازی هایت را بر چه اساسی دسته بندی کنیم.»
3) پیش بینی: در مورد نحوه رخ دادن پدیده ها در پیرامون خود نظری را مطرح کنید و آن را بیازمایید.
* «چه قدر طول می کشد تا قطعه یخی که در این جا گذاشته ایم، آب شود؟»
* «اگر آن را در مکان دیگری بگذاریم، آیا دیرتر آب خواهد شد؟»
4) اندازه گیری: از فرزندانتان بخواهید دنیای پیرامونشان را به طور کمی ارزیابی کنند.
* «چه کسی کوتاه ترین قد را در خانواده دارد؟ به چه اندازه؟»
* «اتاق تو چند گام است؟ اتاق پذیرایی چه قدر؟»
مهارت های علوم را در همه جا می توان تمرین کرد و باید چنین کنیم. اما تحقیقات نشان داده اند که ذهن بچه ها در محیط های متنوع بهتر رشد می کند. هنگامی که در محله خود گشتی می زنید، به فروشگاه خواروبار فروشی سر می زنید، به پارک می روید یا از پایگاه آتشنشانی محله خود بازدید می کنید، با فرزندتان گفت وگوی بازی داشته باشید. برای پرورش تفکر علمی در فرزندانتان، سفرهای کوتاه و کم هزینه ای به یک مزرعه یا صحرایی در حومه شهر ترتیب دهید.
توقعات خود را بالا ببرید
آن چه که به فرزندان خود می گویید مهم است، اما آنچه که نباید بگویید ممکن است مهم تر باشد. والدین، اغلب نگرش ها و انتظارات خود را به طور مستقیم به فرزندانشان منتقل می کنند. اگر به فرزندتان می گویید «من هیچگاه درس علوم را دوست نداشتم» یا «من بدترین نمراتم را در درس علوم گرفتم»، شما این تصور را در او به وجود می آورید که درس علوم خسته کننده یا مشکل است، یا بدتر از آن، او تصور می کند شما کم کاری در درس علوم را از او می پذیرید. از طرف دیگر، اگر شما بگویید، «من خیلی دلم می خواهد می توانستم آن آزمایش را همراه شما انجام دهم» یا« من خیلی خوشحالم شما فرصت هایی دارید که من آنها را از دست دادم»، شما درها را برای فرزندانتان باز می کنید.
البته، قرار نیست همه بچه ها در یک رشته علمی تخصص بگیرند. اما هر بچه ای باید بتواند بزرگسالی شود که سواد علمی دارد و همه بچه ها باید بدانند اگر آنان علم را به عنوان یک حرفه برگزینند، می توانند انسان های موفقی شوند. انتظارات والدین می تواند نگرش های مثبتی در فرزندان ایجاد کند. فراموش نکنید که دخترها نیز به اندازه پسرها درباره علم کنجکاوند. برای دخترتان جعبه ابزار بخرید و به خاطر داشته باشید که علم اغلب با «ریخت وپاش» همراه است. ریخت وپاشی را که از فعالیتی توأم با شور و شوق حاصل می شود، با خروارها شلختگی مقایسه کنید که نتیجه بی توجهی و سهل انگاری است.
چند راهنمایی مفید دیگر
* فرزندتان را به جدا کردن اجزای یک ساعت، اسباب بازی یا لوازم کهنه منزل ترغیب کنید و نگران آن نباشید که چگونه می توان بار دیگر آنها را گرد هم آورد! نکات ایمنی را به فرزندتان یادآوری کنید. اگر لازم بود بر کار فرزندتان نظارت کنید.
* راجع به مشاغل علمی با فرزندتان بحث و گفت وگو داشته باشید. وقتی با کسی روبه رو می شوید که شغل علمی دارد، از فرزندتان بخواهید تا درباره شغل او و آموزش هایی که برای آن ضروری است، از او بپرسد.
* هیچ وقت مستقیما به کودکتان نگویید که باید فلان شغل را در آینده داشته باشی این کار تحمیلی مشقت بار برای کودک خواهد بود به قول ارد بزرگ : هرگز به کودکانتان نگویید پیشه آینده اش چه باشد همواره به او ادب و ستایش به دیگران را آموزش دهید چون با داشتن این ویژگیها همیشه او نگار مردم و شما در نیکبختی خواهید بود و اگر اینگونه نباشد هیچ پیشه ای نمی تواند به او و شما بزرگواری بخشد .
* همراه فرزندتان از یک مرکز علمی، موزه یا باغ وحش بازدید کنید و به او امکان دهید در حین لذت بردن از بازدید، خودش به کند و کاو در محیط بپردازد و در یک فرایند علمی شرکت کند.
به فرآیند آموزش علوم در مدرسه کمک کنید
کلاس درس، مانند جهانی کوچک است. با وجود این، حتی بهترین کلاس ها نمی توانند محیط کاملی برای آموزش علوم فراهم سازند. از این رو، والدین باید در تقویت آموزش علوم در مدرسه فرزندشان فعالانه شرکت کنند.
* راجع به کلاس علوم با فرزندتان صحبت کنید. سعی کنید برای بحث پیرامون درس های مدرسه در خانه، راهی پیدا کنید. اگر مثالی به ذهنتان نمی رسد، از معلم فرزندتان راهنمایی بخواهید. در اغلب کتاب های درسی فعالیت هایی گنجانده شده است که در انجام آنها می توانید به فرزندتان کمک کنید. روی اینترنت، در کتاب های کمک آموزشی و مجلات آموزشی، فعالیت های مناسبی را می توانید پیدا کنید.
* در همایش هایی که در مدرسه برگزار می شود، فعالانه شرکت کنید تا از کم و کیف برنامه های آموزشی و امکانات مدرسه آگاه شوید. برای این کار، زمان کافی اختصاص دهید و هر طور که می توانید از برنامه های آموزشی حمایت کنید.
* در جامعه خود عضو فعالی باشید. با انتشار این پیام به مدارس کمک کنید: کسی که سواد علمی دارد، به ساختن پایه های اقتصادی جامعه اش کمک می کند. از این رو، سرمایه گذاری برای بهبود کیفیت آموزش علوم، بهترین سرمایه گذاری است.
* به بازدیدهایی که مدرسه از مراکزی ترتیب می دهد که به نحوی با درس علوم مرتبط هستند، کمک کنید. اگر کسی را می شناسید که شغل علمی دارد، برای آشنایی بچه ها با نحوه استفاده از علم در حرفه های مختلف، با هماهنگی مدرسه از او برای سخنرانی و بحث و گفت وگو در کلاس علوم دعوت کنید.
برداشت های خود را از علم تصحیح کنید
1) علم مشکل است.
دانستن همه حقایق علم سخت است. اما علم فقط حقایق نیست. علم شیوه نگرش به جهان پیرامونمان و حل کردن مسایل است. همه باید علمی رفتار کنیم! از این رو «علمی بودن» یک فعالیت خانوادگی بزرگ است.
2) برای آموزش علم به فرزندتان به اطلاعات زیادی نیاز دارید.
چه خوب است بگوییم، «من نمی دانم. بیا با هم جوابش را پیدا کنیم.» این سخن در بیشتر مواقع بهتر از آن است که بگوییم، «من جواب را می دانم، بیا به تو بگویم.»
3) علم به تجهیزات نیاز دارد.
علم برای همه جاست! مهارت های علم را در هر محیطی، از جمله آشپزخانه یا پارک می توان تمرین کرد. برای شروع، بهترین کار گفت وگوست. والدینی که از فرزندان خود پرسش های بازی می پرسند (یعنی پرسش هایی که فقط یک پاسخ درست ندارند) و کسانی که به دقت به پاسخ های فرزندانشان گوش فرامی دهند، اساسی ترین مهارت ها را برای دانشمندان جوان پی ریزی می کنند.
4) مهارت های علوم را باید پس از مهارت های خواندن آموزش داد.
برای ترغیب بچه ها به علم، والدین و معلمان باید دست به دست هم دهند تا همراه با فرصت هایی که برای خواندن فراهم می سازند، مبانی تجربه های علمی را در آنان پرورش دهند. در دوران پیش از دبستان، از طریق مهارت های علمی بهتر می توان علم را به کودکان آموزش داد تا از طریق مطالعه. آموختن پیرامون علم می تواند بچه ها را به خواندن نیز ترغیب کند.